21 Ekim 2012 Pazar

SİYAH KÖPEK-BEYAZ KÖPEK


Yaşlı ormancı kulübesinin verandasında torunuyla beraber oturmuş, az ileride birbirleri ile boğuşup duran iki köpeği seyrediyorlardı. Köpeklerden biri beyaz  diğeri ise siyahtı ve çocuk kendini bildi bileli o köpekler dedesini kulübesinin önünde boğuşup duruyorlardı. Dedesinin sürekli göz önünde tuttuğu ve yanından ayırmadığı iki iri köpekti bunlar. Çocuk; kulübeyi korumak için biri yeterliyken neden ötekinin de olduğunu, ve neden renklerinin siyah ve beyaz gibi iki ayrı renk olduğunu ve neden sürekli boğuşup durdukları halde dedesinin onların gürültüsüne katlanıp durduğunu merak ediyordu artık....
O merakla dedesine bunları sordu.
"Onlar" dedi, "benim için iki önemli simgedir evlat"
"Neyin simgesi?" diye sordu çocuk.
"İyilik ve kötülüğün simgesi. Aynen şu gördüğün köpekler gibi, iyilik ve kötülük içimizde sürekli mücadele eder durur. Onları seyrettikçe ben hep bunu düşünürüm. Onun için yan yana ve yanımda tutarım hep onları."
Çocuk sözün sonunda "mücadele varsa kazananı da olmalı" diye düşündü ve her çocuk gibi bitmek tükenmek bilmeyen sorularına bir yenisini daha ekledi:
"Peki sence bu boğuşmayı hangisi kazanır dede?"
Bilge ormancı derin bir gülümseme ile baktı torununa:
"Hangisi mi evlat? Ben hangisini daha iyi beslersem o!

Alıntı:
"FELSEFE DİYARINDAN HİKMET YURDUNA BİLGELİK HİKAYELERİ"
Hazırlayan: Cevdet KILIÇ  (İnsan Yayınları 92'nci Baskı / 2012)  

1 yorum:

Popüler Yayınlar